روشهای کاهش نویز در مدارهای آنالوگ: راهکارهای عملی و تئوری
روشهای کاهش نویز در مدارهای آنالوگ: راهکارهای عملی و تئوری
روشهای کاهش نویز در مدارهای آنالوگ : راهکارهای عملی و تئوری مدارهای آنالوگ به دلیل حساسیت بالا به سیگنالهای ضعیف، همواره تحت تأثیر نویزهای الکتریکی قرار دارند. این نویزها میتوانند از منابع داخلی (مانند نویز حرارتی و شاتکی) یا عوامل خارجی (مانند تداخل الکترومغناطیسی) ناشی شوند. در این مقاله، به بررسی انواع نویز در مدارهای آنالوگ و روشهای مؤثر برای کاهش آن میپردازیم. همچنین، تکنیکهای طراحی PCB، فیلترگذاری، و انتخاب قطعات بهینه برای بهبود کیفیت سیگنال مورد بحث قرار میگیرد
1. مقدمه
سیستمهای الکترونیکی، نویز به هرگونه سیگنال ناخواستهای گفته میشود که بر عملکرد مدار تأثیر منفی میگذارد. در مدارهای آنالوگ، این نویز میتواند باعث تحریف سیگنال، کاهش دقت و افزایش خطا شود. از این رو، شناخت منابع نویز و روشهای کاهش آن برای طراحی مدارهای پایدار ضروری است.
استفاده از فیلترهای فعال (Active Filters): مانند فیلترهای Sallen-Key.
3-3. شیلدینگ و محافظت
محافظت با فویل مسی: برای بلوکهای حساس به نویز.
استفاده از کابلهای شیلددار: در مسیرهای سیگنالهای آنالوگ.
3-4. انتخاب قطعات کمنویز
مقاومتهای فلزی (Metal Film): نویز کمتر نسبت به مقاومتهای کربنی.
ترانزیستورهای Low-Noise: مانند JFETها و Op-Ampهای کمنویز (مثال: OPA1612).
3-5. کاهش نویز منبع تغذیه
استفاده از رگولاتورهای LDO: کاهش ریپل ولتاژ.
بایپسکپاسیتورها (Bypass Capacitors): مانند 0.1µF نزدیک پایههای تغذیه ICها.
4. نتیجهگیری
کاهش نویز در مدارهای آنالوگ نیازمند ترکیبی از طراحی صحیح PCB، فیلترگذاری هوشمند و انتخاب قطعات مناسب است. با بهکارگیری روشهای ذکرشده، میتوان سیگنالهای آنالوگ را با کمترین اعوجاج پردازش کرد. این تکنیکها به ویژه در طراحی دستگاههای پزشکی، سیستمهای ارتباطی و تجهیزات اندازهگیری دقیق حیاتی هستند.